Συνομιλώντας στις 20 Ιουλίου 1972 με τον
αδελφό Θεόκτιστο από την Ήπειρο, με ρώτησε αν άκουσα ένα αξιόλογο θαύμα που έγινε πριν δεκαπέντε χρόνια στα Γιάννενα από... τον προφήτη Ηλία σε ένα στρατιώτη που φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα. Του είπα ότι δεν το άκουσα και τον παρακάλεσα να μου το διηγηθεί να το σημειώσουμε σε δόξα του προφήτη Ηλία .

-Άκουσε μου, λέγει. Ένας στρατιώτης φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα και τα μεσάνυχτα περίπου άκουσε βήματα άνθρωπου που τον πλησίαζε . Ο στρατιώτης υπέθεσε ότι ήταν έφοδος αξιωματικών και, όπως είναι συνήθεια, πήγαιναν να δουν αν είναι ξύπνιος ή κοιμάται κ.λπ. Ο σκοπός φώναξε: Αλτ! Αλλά πάλι τα βήματα ακούονταν και τον πλησίαζαν. Για δεύτερη φορά φωνάζει: Αλτ, τις ει; Έχοντας το όπλο στα χέρια του, καμία απάντηση δεν έλαβε. Αναγκάζεται να επαναλάβει το: αλτ και πυροβολώ!

«Αναρχε, αθάνατε άχρονε, ακατάληπτε και ανεξιχνίαστε Κύριε, Θεέ των όλων και Δημιουργέ πάσης Κτίσεως, προνοητά και Σωτήρ όλων, όπου εις Σε ελπίζουσι, ευχαριστώ Σοι, όπου με έφερες εις την ώραν ταύτην και ήγγισα εις τον στέφανον της δικαιοσύνης Σου.

Υμνώ και ευλογώ την αναρίθμητον ευσπλαχνίαν και φιλανθρωπίαν Σου, όπου ηθέλησας να με συντάξης με τους εκλεκτούς δούλους Σου. Επίβλεψον και τώρα επ’ εμέ την ταπεινήν, Δέσποτα Θεέ, Κύριε του ελέους, Παντοκράτωρ και παντοδύναμε, επάκουσον της προσευχής μου και πλήρωσον μου τα αιτήματα εις έπαινον.