Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς... Κύριε ημών Ιησού Χριστέ Υιέ Του Θεού ελέησον ημάς...

Archive for 04/25/14

Συναίσθηση αμαρτίας και μετάνοια


Το μυστήριο της μετάνοιας μάς κάνει να κλαίμε για τις αμαρτίες μας.
Αν ο άνθρωπος στην εξομολόγησή του δεν αισθάνεται συντριβή, μπορεί να συγχωρούνται οι αμαρτίες του;
Μπορεί! Συγχωρούνται. Οπωσδήποτε συγχωρούνται.
Όμως. Το να λέω «είμαι αμαρτωλός», το να συμφωνώ ότι η αμαρτία είναι «αμαρτία», και το να παραδέχομαι ότι «αμάρτησα», έστω και σε κάτι, δε σημαίνει ότι αξιώθηκα να βλέπω τις αμαρτίες μου.
Η ομολογία της αμαρτίας είναι η αρχή. Η συντριβή είναι το τέλος. Η απόσταση ανάμεσα στα δύο είναι μεγάλη.
Ο νους μας το καταλαβαίνει εύκολα, ότι αυτό που κάναμε ήταν ανοησία. Και η συνείδηση το ξεκαθαρίζει, ότι είμαι αμαρτωλός. Λέγοντάς το, δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Γιατί πράγματι αυτό που κάναμε το θεωρούμε αμαρτία.



Διαβάστε περισσότερα »

Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΙΟ


ο Όσιος Μαρτίνος
Θαύμα Οσίου Μαρτίνου Επισκόπου Φραγκιάς όντας εν ζωή - Το δαιμόνιο της αυτοκτονίας.
Ο Άγιος ενώ περνούσε μέσα από την πόλη (ο άγιος ήταν επίσκοπος Κωνσταντίνης της σημερινής Τουρζ της Γαλλίας), βρήκε σε ένα μέρος κάποιον νέο απηγχονισμένο και είπε στους εκεί παρευρισκομένους.
«Τούτο το κακό έγινε συνεργεία του διαβόλου», Και αφού στάθηκε προς την ανατολή, έκανε προσευχή στον Θεό αρκετή ώρα. Έπειτα είπε: «Το πνεύμα το ακάθαρτο και πονηρό, που παρακίνησε τούτον τον νέο να κρεμασθεί στην αγχόνη εν ονόματι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού φανερώσου μπροστά σε όλους, για να σε δούμε». Αμέσως με τα λόγια αυτά φανερώθηκε το δαιμόνιο σαν αραπόπουλο, κρατώντας στα χέρια του σχοινί, τα μάτια του ήσαν σαν φωτιά, τα χείλη του μαύρα, τα δόντια του λευκά, τα χέρια του μακριά, τα πόδια του στραβά και η γλώσσα του κρεμασμένη έξω από το στόμα του, σαν του λυσσασμένου σκυλιού.



Διαβάστε περισσότερα »

Γέρων Καλλίστρατος μιλάει για όλα

Ταινία:Το νησί